सायंकाळी रवीकिरणांचे रंग सांडती नील नभावरती
रांगोळी हि या रंगांची दिन दिन झिरपते पृथ्वीवरती
साठवून हे रंग कुपीत शरद उमलतो शुक झाडांवरती
केशरी लहर केशरी शहर केशरी प्रहर पर्णपानांवरती
शेंदुरी लाल रथात सवार सूर्य बहरतो तृण फांदीवरती
सुवर्ण आभा पितांबरी पिवळा कुंचला पीत वृक्षांवरती
वरमाला घेऊन युवती यौवनी लाली लाल गालावरती
सोनेरी पदर कस्तुरी अधर रस हेमांगी पर्णपानांवरती
अशी मदिरा असे मद्य कोणी उधळले बेधुंद रानावरती
पाऊसालाही रंग चढला इंद्रधनू सप्तरंगी डोंगरावरती
लाज सोडुनी चिनार गुलमोहर झुलतो नशेत घरांवरती
सुरेल गाणी महफिल दिवाणी रंगकहाणी पर्णपानांवरती
कृष्णाचा भास सुंदर महारास चंद्र पुनवेचा खास खगावरती
तारकाची रात गारवा ढगात प्रियकराची आस ओठांवरती
पानझडीचा नाच मोहिनी दवात कवि अवाक षड् ऋतूंवरती
दिव्यांचा प्रकाश हेमंती आरास रमणीय प्रभात पर्णपानांवरती
अश्रूंचा आस्वाद निष्पर्ण कात उंच उभे ताठ घट्ट मूळांवरती
संपला मधुमास पानांचा प्रवास निजली निवांत जमिनीवरती
सूर्य उदास हिमाचा साद विरहाचा राग मंद मंद किरणांवरती
वैरागी वृक्ष अद्भुत मोक्ष शिशिर रुक्ष शुष्क पर्णपानांवरती
wish
विशाखा बेनोडेकर